De Lares Trail i.p.v De Inca Trail
Door: loa
02 Januari 2009 | Peru, Cusco
Iedereen de jaarwisseling overleefd?
In Puno verbleven we in Don Julio (not), een hotel die onze backpacks wel even veilig kon bergen als we een tour zouden gaan maken......
Vanuit Puno zijn we met een tour naar het Titicaca meer geweest, naar de uros eilanden. Dit zijn drijvende rieteilanden, waar mensen wonen in (je raadt het al) huisjes van riet. Ze hebben felgekleurde traditionele kleren aan. Daarna zijn we naar een ander eiland gegaan Amantani, waar we zouden overnachten bij lokals. Onze 'gastvader' stond met een strijdbijl ons al op te wachten. Hij zag eruit alsof hij zo uit de rimboe kwam, zo'n uitgehongerde vlik op zijn gezicht. Na een steile hike het bergdorpje omhoog kwamen we bij zijn huis aan. Hij woonde er samen met zijn vrouw en dochter. In een middeleeuws keukentje werd onze maaltijd gebrouwen. Een pruttelpannetje op een openhaard, lekker pasta soep en weer rijst, kaas en aardappels. Het was heerlijk en we zijn er niet eens ziek van geworden. Smiddags hebben we met andere toeristen nog gevoetbald tegen de lokals. En wij hebben natuurlijk gewonnen, ik mocht namens het team de wereldbeker in ontvangst nemen. Daarna zijn we nog naar een vieuwpoint geweest, bovenop het eiland. Savonds hebben we gedanst in traditionele kleding, onze gastvader was niet weg te slaan bij mij. Het was gelukkig niet een moeilijke dans, het had iets weg van een boom omzagen. Touwtrekkende beweging met de handen. Na al dat gefeest waren we moe en doken we onze koude bedjes in. De volgende ochtend met pannenkoeken ontbeten en vertrokken naar een ander eiland, daar hebben we nog wat gelopen en geluncht. Daarna was het weer drie uur op de boot hangen naar Puno.
In Puno aangekomen onze backpacks gehaald en daarna direct gaan eten en telefoneren met thuis, over onze nieuwe indrukken. Terug bij ons hotel aangekomen zocht ik iets, maar kon het niet vinden in mijn backpack. Hmm raar dacht ik nog. Even later zocht ik mijn iets anders, bleken mijn kleren heel anders in mijn backpack te zitten. Ik zei nog tegen marieke, ze zullen toch niet mijn ipod hebben gejat, nou wel dus. Ik had deze expres achtergelaten, want bij het bergdorpje zat niet eens een slot op de deur. In het hotel zou het veilig moeten zijn, in flightbag en achter gesloten deur, niet dus. ALLLE REIZIGERS GA NIET NAAR DON JULIO! Ik ben direct naar beneden gelopen naar de lobby, daar zeiden ze tegen mij dat het niet mogelijk was en dat ik aan het liegen was, ook zouden we niet de politie voor mij bellen. Terug bij marieke op de hotelkamer, bleken ze ook bij haar in de backpack te hebben gezeten, maar bij haar was alleen een panama tasje van 4 euries weg. Het was echt een juwelendief, want verder hebben ze gelukkig niks meegenomen. Ik baalde wel vreselijk, we zijn altijd zo voorzichtig, maar goed je kunt dus niemand vertrouwen, dat is wel weer duidelijk. De volgende dag zijn we naar de politie gegaan en er is iemand van het bureau met ons mee gegaan om een rapport op te maken. Bij don julio aangekomen, maakten ze ons weer direct uit voor leugenaars en beweerden bij hoog en laag dat het niet daar gebeurt kon zijn. Nou wij weten zeker dat het daar wel gebeurt is en smiddags heb ik een rapport bij de politie kunnen ophalen en ze zouden het gaan onderzoeken. Maar we baalden vreselijk, terwijl we eigelijk lekker onbezorgd kerst moesten gaan vieren. We hebben ons niet laten kennen en toch nog een leuke dag en kerstavond gehad.Tweede kerstdag konden we niet wachten om naar Cusco te gaan, waar we nog steeds zijn.
Morgen beginnen we aan de Lares trek, van 4 dagen hiken. We zouden de Inca Trail gaan lopen, maar door een fout van het registratie systeem van de overheid mochten we opeens niet meer mee. Het blijft eigelijk vaag waarom wij en de vader van marieke die speciaal hier is om de trail te lopen, juist wij 3 niet mee kunnen. Maar zoals veel reizigers zullen weten, veranderen travel plannen vaak, en ben je genoodzaakt je aan te passen. De lares trek schijnt ook heel mooi te zijn en iets minder zwaar dan de andere treks. Alles wordt nu voor ons geregeld en we krijgen een prive tour. We zijn nog wel wat teleurgesteld in de reis organisatie, maar ze bieden idd een alternatief aan.
De vader van Marieke is dus nu onze reisgenoot en samen gaan we dus de trek doen. We hebben met z'n 3en oud en nieuw gevierd in een leuk plaatselijk Peruaans barretje. Heel Peru was geel gekleurd, de kleur die bij het nieuwe jaar hoort. Geheel toevallig had ik net mijn gele shirtje aan, dus totaal in style heb ik het kunnen vieren. Marieke had nog confetti gekockt en na 12 uur hebben we dat leuk over elkaar heen kunnen gooien. Het was een geslaagd feest, met ipv champagne lekkere mojjito's.
Tot na de Lares trek,
Beso Loa
In Puno verbleven we in Don Julio (not), een hotel die onze backpacks wel even veilig kon bergen als we een tour zouden gaan maken......
Vanuit Puno zijn we met een tour naar het Titicaca meer geweest, naar de uros eilanden. Dit zijn drijvende rieteilanden, waar mensen wonen in (je raadt het al) huisjes van riet. Ze hebben felgekleurde traditionele kleren aan. Daarna zijn we naar een ander eiland gegaan Amantani, waar we zouden overnachten bij lokals. Onze 'gastvader' stond met een strijdbijl ons al op te wachten. Hij zag eruit alsof hij zo uit de rimboe kwam, zo'n uitgehongerde vlik op zijn gezicht. Na een steile hike het bergdorpje omhoog kwamen we bij zijn huis aan. Hij woonde er samen met zijn vrouw en dochter. In een middeleeuws keukentje werd onze maaltijd gebrouwen. Een pruttelpannetje op een openhaard, lekker pasta soep en weer rijst, kaas en aardappels. Het was heerlijk en we zijn er niet eens ziek van geworden. Smiddags hebben we met andere toeristen nog gevoetbald tegen de lokals. En wij hebben natuurlijk gewonnen, ik mocht namens het team de wereldbeker in ontvangst nemen. Daarna zijn we nog naar een vieuwpoint geweest, bovenop het eiland. Savonds hebben we gedanst in traditionele kleding, onze gastvader was niet weg te slaan bij mij. Het was gelukkig niet een moeilijke dans, het had iets weg van een boom omzagen. Touwtrekkende beweging met de handen. Na al dat gefeest waren we moe en doken we onze koude bedjes in. De volgende ochtend met pannenkoeken ontbeten en vertrokken naar een ander eiland, daar hebben we nog wat gelopen en geluncht. Daarna was het weer drie uur op de boot hangen naar Puno.
In Puno aangekomen onze backpacks gehaald en daarna direct gaan eten en telefoneren met thuis, over onze nieuwe indrukken. Terug bij ons hotel aangekomen zocht ik iets, maar kon het niet vinden in mijn backpack. Hmm raar dacht ik nog. Even later zocht ik mijn iets anders, bleken mijn kleren heel anders in mijn backpack te zitten. Ik zei nog tegen marieke, ze zullen toch niet mijn ipod hebben gejat, nou wel dus. Ik had deze expres achtergelaten, want bij het bergdorpje zat niet eens een slot op de deur. In het hotel zou het veilig moeten zijn, in flightbag en achter gesloten deur, niet dus. ALLLE REIZIGERS GA NIET NAAR DON JULIO! Ik ben direct naar beneden gelopen naar de lobby, daar zeiden ze tegen mij dat het niet mogelijk was en dat ik aan het liegen was, ook zouden we niet de politie voor mij bellen. Terug bij marieke op de hotelkamer, bleken ze ook bij haar in de backpack te hebben gezeten, maar bij haar was alleen een panama tasje van 4 euries weg. Het was echt een juwelendief, want verder hebben ze gelukkig niks meegenomen. Ik baalde wel vreselijk, we zijn altijd zo voorzichtig, maar goed je kunt dus niemand vertrouwen, dat is wel weer duidelijk. De volgende dag zijn we naar de politie gegaan en er is iemand van het bureau met ons mee gegaan om een rapport op te maken. Bij don julio aangekomen, maakten ze ons weer direct uit voor leugenaars en beweerden bij hoog en laag dat het niet daar gebeurt kon zijn. Nou wij weten zeker dat het daar wel gebeurt is en smiddags heb ik een rapport bij de politie kunnen ophalen en ze zouden het gaan onderzoeken. Maar we baalden vreselijk, terwijl we eigelijk lekker onbezorgd kerst moesten gaan vieren. We hebben ons niet laten kennen en toch nog een leuke dag en kerstavond gehad.Tweede kerstdag konden we niet wachten om naar Cusco te gaan, waar we nog steeds zijn.
Morgen beginnen we aan de Lares trek, van 4 dagen hiken. We zouden de Inca Trail gaan lopen, maar door een fout van het registratie systeem van de overheid mochten we opeens niet meer mee. Het blijft eigelijk vaag waarom wij en de vader van marieke die speciaal hier is om de trail te lopen, juist wij 3 niet mee kunnen. Maar zoals veel reizigers zullen weten, veranderen travel plannen vaak, en ben je genoodzaakt je aan te passen. De lares trek schijnt ook heel mooi te zijn en iets minder zwaar dan de andere treks. Alles wordt nu voor ons geregeld en we krijgen een prive tour. We zijn nog wel wat teleurgesteld in de reis organisatie, maar ze bieden idd een alternatief aan.
De vader van Marieke is dus nu onze reisgenoot en samen gaan we dus de trek doen. We hebben met z'n 3en oud en nieuw gevierd in een leuk plaatselijk Peruaans barretje. Heel Peru was geel gekleurd, de kleur die bij het nieuwe jaar hoort. Geheel toevallig had ik net mijn gele shirtje aan, dus totaal in style heb ik het kunnen vieren. Marieke had nog confetti gekockt en na 12 uur hebben we dat leuk over elkaar heen kunnen gooien. Het was een geslaagd feest, met ipv champagne lekkere mojjito's.
Tot na de Lares trek,
Beso Loa
-
03 Januari 2009 - 08:56
Dennis, Wyne & Ieny:
Hé bikkel,
HAPPY NEW YEAR! Wat jammer dat jullie de Inca Trail niet mogen lopen, lekker vaag allemaal... Maar goed, je hebt nu in ieder geval een andere mooie trek!
Heel veel succes en we zien er naar uit je over 3 weekjes op Schiphol te zien!!!
Dikke kus van ons -
03 Januari 2009 - 10:11
Wouter En Esther:
Lot!
Je bent geen leugenaar! Het kunnen inderdaad van die corrupte mensen zijn! Zeker Don Julio! Haha, de naam zegt het al! Niet getreurd, voor nu vreselijk balen maar je kunt het in Nederland terug vragen!
Helaas geen Inca Trail, heel jammer! Maar die andere trail klinkt ook als een super uitdaging!
Go for it! Ik hoorde al van Ad dat de vader van marieke die kant op zou komen! Gezellig!
Nog even genieten meissie, voor je het weet sta je weer met je voeten op winterse bodem!
Beso, Wouter & Esther -
03 Januari 2009 - 10:42
Mark & Sytske:
Hoi Lotti,
Een heel gelukkig en gezond nieuwjaar! Met je thermokleding, regenpak, blarenpleisters en dextro komt het vast helemaal goed met die nieuwe trek.
Enjoy en tot de 25e januari!
Liefs, Mark & Sytske -
04 Januari 2009 - 11:47
Netty Klasema:
Ha dappere Loa,
Wereldreizigster.Wat weer een avonturen. Ke kunt niet bepaald zeggen dat je je daar verveelt. Je rolt van het één in het ander en ik geniet van je verhalen.
Balen dat je bent bestolen,joh. En dan ook nog uitgemaakt worden voor leugenaar.En nu op naar de Lares trail. Stom van de organisatie dat je nu de Inca trail niet kunt lopen,maar wie weet ooit nog eens in de toekomst. Ik wens je een Hoopvol en Optimistisch 2009 toe met zoveel mogelijk lichtpuntjes.
Voor jou en natuurlijk je reisgenote Marieke. wel meiden: een hele mooie trektocht gewenst..
Nog even en dan kunnen we jullie weer verwelkomen. Liefs en een Hollandse knuffel van Netty en Tony. -
04 Januari 2009 - 12:51
Anja:
Wat tegenslagen zijn er nu eenmaal...:( Maar nu weer op naar de mooie dingen!! Geniet van jullie tocht!!! :)
Kus Anja -
05 Januari 2009 - 08:04
Annemijn:
Hoi!
Wat een verhaal weer! Wel echt balen van de gebeurtenissen in het hotel! maak er een mooie tocht van in ieder geval. Hij wordt vast net zo gaaf als de Inca. We horen jullie weer bij terugkomst!Dikke kus! -
05 Januari 2009 - 19:46
Gert En Annie:
Net even je verhaal weer gelzen,jullie beleven dus heel wat. H/e meiden, voor jullie een heel gelukkig en gezond 2009 gewenst en kom straks heelhuids weer thuis.
Liefs,Gert en Annie -
06 Januari 2009 - 08:54
Ulco,Amy En Rubin:
Heey lieve loa,
Happy new year!!!!
Wat een mooie verhalen, en wat een coole foto's! Wat is het daar ongeloofelijk mooi!! Ik vind het zo fijn voor je dat je dit kan mee maken!!!
En toch wel fijn dat je over een paar weekjes al weer terug bent!!!
Dan komen we naar je toe, kunnen we de mooie foto's zien en even lekker kletsen!!!
Heel veel plezier nog even en tot snel!!!
En dat 2009 heel veel goeds voor jullie mag brengen!!
Dikke kus, Ulco, Amy en Rubin Kai -
07 Januari 2009 - 23:04
Trudi:
Lieve Loa,
geweldig verhaal weer. Die Ipod ook maar melden aan die leuke reisgidsen als je thuis bent, want het hostalpersoneel zat naturlijk in het complot!
Die Larestrack ziet er op papier gaaf uit. Ineens weet ik weer waar ik 30 jaar geleden de lekkerste bananencake van de wereld heb gegeten: bij een Canadees stel met een hotelletje in Ollantaytambo ! En waar waren er 1 hostal en 3 restaurantjes zo vlak aan de spoorlijn, dat de trein zowat over je bord reed? Juist ! Aqua Calientes !Van daaraf ben ik met alleen mijn resivriendin langs de sproorlijn en dan die hele berg op naar Macchu Picchu gelopen, onverantwoord eigenlijk. Maar jullie: geniet van het avontuur !(verlang je al naar een bruine boterham met kaas?) Liefs van Trudi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
