De Lares Trek, wandelen in de sneeuw!

Op 3 januari werden we in alle vroegte opgehaald door onze gids en helpende bemanning. We reden eerst een dik uur om bij een marktje te komen. Daar hebben we walkingsticks gekocht en heel veel kleine broodjes (pan). De vele broodjes zouden we later in de trek nodig hebben om aan hele arme kinderen uit te delen. Na de markt zijn we richting de hotsprings gereden, om even de spiertjes op te waren voor we aan de hike zouden gaan beginnen. Alleen Fokko (de vader van marieke) en ik gingen erin. Marieke had geen zin en zou de spullen wel even bewaken. Ja na onze ervaringen zijn we nog voorzichtiger, want je weet immers maar nooit. Enfin, na de hotsprings voelde ik mij niet echt lekker. Achteraf was het natuurlijk ook niet het schoonste water, alle lokals wassen zich daar 1 keer per jaar (bij gebrek aan een douche voor hunzelf) en het bad wordt niet gereinigd. Door de hotsprings en door de hoogte (4000m) was ik die dag daarna en nu nog steeds in de diaree, heel fijn. (lekker detail he?)
Na de hotsprings zijn we met de hike begonnen omhoog bij de berg richting een dorpje waar ons kamp, eerste overnachting zou zijn. Het duurde iets van 4 uur voordat we daar waren. Onderweg rende kinderen op ons af zodat we hun iets eetbaars konden geven. Kinderen over de modder, dikke snottebellen, brutale oogjes en ondanks de kou, lekker sandaaltjes aan. Ongelofelijk, dat je zo kinderen kunt groot brengen. Maar daar is het gewoon het harde leven, je redt je maar. We voelden ons soms net Sinterklaas, en dat geeft wel weer een goed gevoel. Bij ons kamp aangekomen waren de tenten al opgezet, dus je kon zo de slaapzak in rollen. We hadden ook een grote tent waar het eten in bereid werd en waar we het konden opeten. Zelfs om onze wc stond een tent, wel zo prive, hahaha. Een andere wc van de lokals bestond uit een sta wc met een doek ervoor. Later zagen we dat het ook het huis was van een cavia. Na onze tea time met heeeel veel popcorn en een lekker maaltijd zijn we snel in onze tent gedoken. Dag 2 zou namelijk een hele zware worden en we wouden uitgerust daaraan kunnen beginnen.
Helaas werd ik de tweede dag wakker met enorme hoofdpijn en was ik heel misselijk, volgens onze gids kwam dat door de hoogte. Na wat speciale coca tea en monya spul, voelde ik me al ietsje beter en begonnen we de trek. Weer kwamen we door dorpjes waar alle kinderen ons opwachtte in de hoop iets te eten te krijgen. We zagen ook lama's en alpaca's. Het was overigens vanaf de ochtend al aan het regen, dus we waren zeker erg blij dat we regenpakken en geen poncho's bij ons hadden. Ik moet zeggen dat ik het wel zwaar had met het omhoog lopen, vooral omdat ik me niet echt lekker voelde. Heb je een keer geen blaren, heb je wel weer wat anders. Maar goed de omgeving was echt super mooi en divers dus het was vooral genieten. Na een paar uur lopen, over kleine riviertjes en gladde modderachtige weggentjes zagen we bergen met sneeuw erop. Een van die bergen gingen we beklimmen. Langzaam en op eigen tempo liepen marieke, fokko, de gids en ik omhoog. De rest van de crew bestond uit een horseman, de kok en zijn broer, die veel sneller gingen en steeds al kamp hadden gemaakt. Wat we niet hadden verwacht, maar wat wel gebeurde is dat we door de sneeuw hebben gelopen. Dat was echt een super ervaring, hadden we toch nog een beetje kerst gevoel. Het hoogste punt hebben we bereikt op 4500m. Iedereen was heel blij en het uitzicht geweldig. Daarna was het alleen maar naar beneden lopen, wat blijkt ook best vermoeiend te zijn.
Na een dik uur waren we bij onze lunch plek aangekomen en er was besloten cavia uit te proberen. Ikzelf vond het niet zo bijzonder, maar marieke en fokko vonden het heerlijk. De lucht was opgeklaard en de regenpakken konden weer uit en zo wandelden we richting ons tweede kamp om daar te overnachten. Echter het was hier echt wel koud, tegen het vriespunt aan en dan in een tentje, reken maar dat het snachts heeel koud was.
De volgende ochtend weer vroeg omgestaan, 06:00, lekker ontbeten met pannenkoekjes om de laatste afdaling van 4,5 uhr te maken naar beneden. Je merkte direct dat je in de buurt van de bewoonde wereld kwam, want we kwamen weer veel mensen tegen. Na heel wat slinger weggentjes kwamen we bij een dorp aan. Daar waren ze stukker rijker en is geen 1 kind ons tegenmoet gekomen voor iets lekkers, heel apart. Het leven aan de andere kant van een berg kan heel verschillend zijn. Smiddags hebben we na de lunch een taxi gepakt richting olantaytambo. Vanaf daar hebben we een trein gepakt richting aqua calientes. De trein reis was heel mooi, maar ook wel weer pijnlijk want zo kwamen we langs de Inca Trail, die wij zo graag willen lopen, maar wat dus niet door kon gaan. Onderweg nog enkele ruines gezien van de Inca, heel indrukwekkend.
De volgende ochtend heel vroeg opgestaan, dit keer om 04:20, om Machu Picchu te bewonderen zonder al te veel andere toeristen en de famous sunrise (wat achteraf onzin bleek door de mist). En natuurlijk was Marieke jarig, dus die eerst gefeliciteerd. Het ontbijt hadden we om 05"00 en tegen 06"30 kwamen we na een kort busritje omhoog aan bij MACHU PICCHU! Een van onze hoogtepunten van Peru. Na eerst wat gezeur bij de ingang over de grootte van onze rugzakjes (ik moest hem weer inleveren) konden we het eindelijk betreden. Helaas door de mist was ons zicht eerst wat beperkt, maar onze gids babbelde er rustig op los en voor we het wisten klaarde de lucht en konden we een van de 7 wereldwonderen aanschouwen. Heel erg mooi en best veel overblijfselen uit die tijd, achter elk steen zat weer een compleet ander verhaal, wat bij ons nog weleens eens wat vraagtekens opriep. Is het nou echt allemaal waar of zijn het gewoon mooie verhalen? Bij het viewpoint bovenin hebben we lekker kunnen genieten van het uitzict en even wat gegeten. Na iets langer dan 6 uur hadden we het wel weer gezien en zijn we weer weggegaan. Daar hebben we ons nog even een paar uur moeten vermaken voordat onze trein weer vertrok richting Cusco. MArieke en ik hebben nog even een chocolade taartje gekocht en haar verjaardag nog maar eens gevierd. Savonds kwamen we laat aan in Cusco, waarna we nog snel even een hapje hebben gegeten. We waren van plan op stap te gaan, maar dat hebben we een dagje uitgesteld, omdat ik me nog steeds niet zo lekker voelde.
Gister hebben we even een relaxdag ingelast en savonds zijn we op kosten van de travelagency uiteten geweest. Daarna zijn we toch nog even op stap geweest, want je hebt hier van die leuke en gezellige barretjes. Het was een geslaagde avond. Vandaag hebben we onze backpacks weer mogen inpakken en hebben we een ticket naar Bolivia geboekt, La PAZ. in Bolivia gaan we onze laatste 2,5 week doorbrengen.

Hasta la pasta!

Tot snel,

Liefs Loa